bir başkayim bu akşam

serin serin rüzgar esmesini isterdim,o kadar çok ki peşinden yağmur damlaları gelsin yüzüme,tozumu ve dumanınımı silecek kadar kuvvetli.bir başkayım bu akşam ve akşam kadar da yorgun.başım,sebepsiz yere ölen tüm insanların düşüncelerinin ağırlığında eziliyor ve düzenin en sağlam yerini çatlatacak bir inleme taşıyor.yüklem özne uyuşmazlığına kederli cümleler kurar dururum.bir başkayım bu akşam
ve akşam biriktirdiğim tüm sessizliklerimin gel-gidinde bir anlaşmazlık çıkartıyor ve dayanılması zor bir evrimin kabuğunu kıracak kadar güçlü oluyorum.ama bir nefes sonra sigarımın dumanıyla dışarıya veriyorum,yana yana.elim,avucum ve tüm bedenim karşılaştırmalı insan ölümlerinin sıcaklığla kavruluyor.bir başkayım bu akşam,oysa ben sadece perdelerimi çekip kulaklarımı kapatmıştım.