mezun olamamak

ilk öğrenirsin mezun olamadığını çok da fazla koymaz arkadaşlarınla güler geçersin. sonra okulun son günü gelir. etrafına bir bakarsın, herkes mezun olmuştur. herkes neşelidir. bir sen kalmışsındır ortada öyle kukuman kuşu gibi. işin daha acı verici yanları gelir aklına. mezun olanların yarısından çoğu o veya bu şekilde torpille mezun olmuştur. çoğunun ne bilgi birikimi ne de insanlık birikimi seninkinin yanından bile geçemez ama mezunlardır işte. hayata senden bir yıl önce başlamışlardır. belki senin gireceğin işe onlar gireceklerdir. sonra kafanı duvarlara vurursun "neden zamanında çalışmadım, ne olurdu o gece içmesem, ne olurdu sanki sınav gecesi top oynamasam?" diye. iş işten geçmiştir ama artık. ilk kazığını kendi kendine atmışsındır.

peki getirileri ne olur bu mezun olamamanın,

1. dediğim gibi hayata bir yıl geç başlarsın her şeyden önce.
2. ailene ve hayatında sorumlu olduğun biri varsa mahçup olursun onlara karşı.
3. bütün planların suya düşer. her şeye bir süreliğine perde çekersin.
4. arkadaşların mezun olduğu için 5. sınıfta sınav notlarını bulmak için götünün boncuk boncuk terlemesi gerekir.
ve son olarak;
5. sinirinden kendi kendine zarar vermeye başlarsın.

(bkz: çok canım sıkkın be sözlük)

sorun edilecek en son şeylerden biridir,başa gelince buhrana sebebiyet verir lakin uzun vade de mezun olmuş hayata erkenden atlamış insanların fark yaratacağı ayrıntıları düşündüğünde hiç matah şeyler olmadığı çok açıktır,hatta okul dönemi gibi kendine mesai harcadığın zamanların en ayrıcalıklı olan dönemini uzatabildikçe uzatmak,hayatının ağzına sıçan rutinlerine başladığında yanına kalacak güzel anıdır.

edit:okulu 6 yılda bitirdim çocuklar gibi şenim,başıma gelecekleri bilsem bir altı yıl daha okurdum.

daha genç yaşta 80’lik dede gibi hayat tecrübesi kazanılır bu sayede.başta kötü bir olay gibi tınlıyabilir ama sonradan çok faydasını görürsünüz.elalem orda burda konuşmasa her sene sınıfta kalmak isterim.(tecrübe konuşuyor)