anneye şikayet etmek

eski gunlerin bir numarali tehdit unsurudur .
-anneme soolicem seni
-bir de sutlu nescafe soyle gitmisken seklinde diyaloglara mahal verir. ben kendi isini anneye birakmayan cocuklari tercih ederim mesela. anneye soylemez, kendisi bir sekilde zarar verecek bir yol bulur ve verir. sonra annesinden dayak yer belki ama olsun, alninin akiyla cikar boyle durumlardan.

şikayet eden 3-5 yaşlarında bir çocuksa ve şikayet edilen yirmili yaşlarda bir şahsiyetse hatta bir de bu şikayet dikkate alınıp da bilgisayarın başından kaldırılıyorsanız ve ya bir şekilde kısıtlanıyorsanız, o 3-5 yaşlarındaki velet ilk kuytuda kıstırılır ve "hadi bir daha şikayet et o zaman napıyorum sana.." şeklinde bertaraf edilir.

"anneee, ablam bana bilgisayar oynatmıyooo..."

genelde küçük çocukların bir başkasını korkutmak için söyledikleri sözdür.

fırtınada limana sığınmak gibi.
(bkz: iyi ki varsin)

(bkz: öğretmene $ikayet etmek)

babaya söylemeden hemen bir önceki evre olup, babaya göre daha az tehlike teşkil etmedektir. zira, çoluk çocuk ’ufacık veletler daha bi b.ktan anlamazlar, olur onların arasında bööle mahalle kavgaları’ demeyip de, birbirlerine sırf bu şikayetler sonucu giren, angut metabolizmaya sahip ebeveynler de yok değildir.

karde$lerin birbirine psikolojik eziyet için sarfettikleri söz.

-anneme seni söyliceeem!
+söyle lan söyle hadi!
-söylerim gelme üstüme?!
+dün boktun bugün koktun!
-anneeeeeaag elma bana bok dediiieeeeah!

+it.