illüzyon yapan ki$ilere verilen isim.
illüzyonist
(bkz: abra kadabra)
(bkz: hokus pokus)
(bkz: sermet erkin)
(bkz: david copperfield)
(bkz: hokkabaz)
2009 yilinda beyaz perdede gosterilmesi beklenen fransiz animasyonu.
edvard norton’un baş rolde oynadığı film.
$oyle olanlari vardir ki pamuklara sarip saklamak gerekir kendilerini;
http://webtv.hurriyet.com.tr/1/10677/16124203/1/salonda-sifir-sessizlik-vardi.aspx
http://webtv.hurriyet.com.tr/1/10677/16124203/1/salonda-sifir-sessizlik-vardi.aspx
haz etmediğim mesleklerden birini yapan insanlara denir. nedeni de şudur;
günlerden bir gündü.. illüzyonist "afsgatfv bajhajuyus" ’un ( olayın direkt ismiyle alakası olduğunu düşünmediğimden kendisini birdaha telaffuz bile edemeyeceğim bu isimle anacağım) gösterisini izlemek üzere - ki kişisel tercihim değil, mesleğimin cilvesidir- önünde diziliverdik. şakaların, komikliklerin ardı arkası kesilmedi haliyle.
son gösteriye yaklaştıkça gerginliğim arttı, çünkü az sonra bir hayvana yapılmasından hiç hoşnut olmayacağım şeyler görmek zorunda kalacağımı tahmin etmiştim. işimin benden beklediği profesyonelliği gösteremeyeceğimden tedirgin oldum. öncelikle davet ettiği bir öğrenciyle beraber şapkadan tavşan resimli bir flama çıkaran afsgatfv bajhajuyus’un gerçek tavşan çıkarmayacağına kanaat getirerek ; " işte bu harika oldu, çünkü canlı tavşan çıkaranları sevmiyoruz" dedim ve gülümsedim.
-" o zaman ben gideyim ehehe " dedi ve genişliği ve uzunluğu yanyana duran iki eli geçmeyecek bir kafesle geri döndü sahneye.
kafesi iki kere boş haliyle açtı ve gösterdi. son açışında ise; içinde neredeyse kafesin tamamını kaplayacak büyüklükte bir tavşan vardı. ensemdeki ısıya dayanamadım ve kaynar sularımı paylaşayım istedim. elimdeki fotoğraf makinesini meslektaşıma uzatarak; böyle bir anı fotoğraflamak istemediğimi, böyle şeyleri sevmediğimi belirttim ve görevi devralmasını rica ettim. ardından kısa süreli bir sürtüşme yaşandı.
"onlar da sizi sevmiyoea hocam hehe" diye bir cevap aldım. her ne kadar bu cümleyi bir yere oturtamasam da; afsgatfv bajhajuyus’ a; "kaçıncı tavşanınız acaba?" diye sorarak konunun uzamamasına yardımcı oldum sanırım.
tabii ki düşündüm, 3 kuruş para için yanakları ve ensesi terleyerek çocukları güldürmeye çalışan bu adamın şartlarını hayal etmeye çalıştım tabii ki. ama engel olamıyorum! o tavşanın kafesin neresine sıkıştırılmış olduğunu merak etmeye, neden bunların olduğunu düşünmeye, başka şeyler yapılamaz mı demeye engel olamıyorum!
sonrasında yaptığımız kısa sohbette; "en azından benim güvercinim yok, onların kanatlarını bantlıyorlar" cümlesi sabrımı taşırdı.
sevgili insanlar!
show dünyasında çalıştırılan tüm hayvanları hemen serbest bırakın! yaptığınız, yapmaya çalıştığınız her ne olursa olsun, kazandığınız paranın miktarı ve sebebi her ne olursa olsun; elinizin kana bulaştığını unutmayın!
dilek tavşanlarını, iillüzyon uğruna harap edilen güvercinleri, havuzlardaki yunusları ve şu an aklıma gelmeyen tüm kölelerinizi özgür bırakın!
günlerden bir gündü.. illüzyonist "afsgatfv bajhajuyus" ’un ( olayın direkt ismiyle alakası olduğunu düşünmediğimden kendisini birdaha telaffuz bile edemeyeceğim bu isimle anacağım) gösterisini izlemek üzere - ki kişisel tercihim değil, mesleğimin cilvesidir- önünde diziliverdik. şakaların, komikliklerin ardı arkası kesilmedi haliyle.
son gösteriye yaklaştıkça gerginliğim arttı, çünkü az sonra bir hayvana yapılmasından hiç hoşnut olmayacağım şeyler görmek zorunda kalacağımı tahmin etmiştim. işimin benden beklediği profesyonelliği gösteremeyeceğimden tedirgin oldum. öncelikle davet ettiği bir öğrenciyle beraber şapkadan tavşan resimli bir flama çıkaran afsgatfv bajhajuyus’un gerçek tavşan çıkarmayacağına kanaat getirerek ; " işte bu harika oldu, çünkü canlı tavşan çıkaranları sevmiyoruz" dedim ve gülümsedim.
-" o zaman ben gideyim ehehe " dedi ve genişliği ve uzunluğu yanyana duran iki eli geçmeyecek bir kafesle geri döndü sahneye.
kafesi iki kere boş haliyle açtı ve gösterdi. son açışında ise; içinde neredeyse kafesin tamamını kaplayacak büyüklükte bir tavşan vardı. ensemdeki ısıya dayanamadım ve kaynar sularımı paylaşayım istedim. elimdeki fotoğraf makinesini meslektaşıma uzatarak; böyle bir anı fotoğraflamak istemediğimi, böyle şeyleri sevmediğimi belirttim ve görevi devralmasını rica ettim. ardından kısa süreli bir sürtüşme yaşandı.
"onlar da sizi sevmiyoea hocam hehe" diye bir cevap aldım. her ne kadar bu cümleyi bir yere oturtamasam da; afsgatfv bajhajuyus’ a; "kaçıncı tavşanınız acaba?" diye sorarak konunun uzamamasına yardımcı oldum sanırım.
tabii ki düşündüm, 3 kuruş para için yanakları ve ensesi terleyerek çocukları güldürmeye çalışan bu adamın şartlarını hayal etmeye çalıştım tabii ki. ama engel olamıyorum! o tavşanın kafesin neresine sıkıştırılmış olduğunu merak etmeye, neden bunların olduğunu düşünmeye, başka şeyler yapılamaz mı demeye engel olamıyorum!
sonrasında yaptığımız kısa sohbette; "en azından benim güvercinim yok, onların kanatlarını bantlıyorlar" cümlesi sabrımı taşırdı.
sevgili insanlar!
show dünyasında çalıştırılan tüm hayvanları hemen serbest bırakın! yaptığınız, yapmaya çalıştığınız her ne olursa olsun, kazandığınız paranın miktarı ve sebebi her ne olursa olsun; elinizin kana bulaştığını unutmayın!
dilek tavşanlarını, iillüzyon uğruna harap edilen güvercinleri, havuzlardaki yunusları ve şu an aklıma gelmeyen tüm kölelerinizi özgür bırakın!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?