karşı masadan çağırdılar, ’buyrun’ dediler
’keyfim yok’ dedim bağışlayın, ’başımı dinleyeceğim biraz’
sen misin diyen, bir curcunadır koptu
ne kalabalık, ne kalabalıkmış yarab başım!
bunca ayıp, bunca kayıp, bunca ölüm!
attım kendimi dışarı, karıştım şarlo’nun yalnızlığına
uçuyorum şimdi barbaros bulvarı’ndan aşağı
üstümde insanlar, ne güzel, ve ayaklarımın aldında deniz!
sana da söylüyorum hep, teo,
başını dinleyeceğine, al başını git umağa!
(rengahenk)
.
can yücel
dinleme başını
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?