eski bir türkçe kitabında
rastladım sana.
sırtın pencereye dönüktü,
odan kararmak üzereydi,
usulca öne düşmüştü başın
yorgun bir düşü taşıyordun omuzlarında.
birini bekliyordun,
kendini bekler gibi...
ne zaman aşkın adı geçse
sen gelirsin aklıma...
sırtın pencereye dönük,
başın öne düşmüş,
bir inanç titreşir, yaralı, yorgun omuzlarında
ne zaman adın geçse
eski bir türkce kitabında
aşk kararmak üzeredir odanda...
(bkz: cezmi ersoz)
aşk kararmak uzeredir odanda
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?