ben askerde hiç dayak yemedim biliyor musun

ki$iden ki$iye yalan olabilitesi deği$en fiks cümledir.

(bkz: bi kamyon)

-ben askerde hiç dayak yemedim biliyor musun?
-sallama birader!
-yok efendim.
-kardeşim atma güzelim sen x bölüğündeki z/y devre eleman değil misin?
-evet de hayırdır sen nerden biliyorsun bilader??
-ne biraderi ulan ben senin bölükçün şükrü asteğmen özellikle ben döverdim seni!! askerden sonra saç sakal uzattık uyanmamışsın!!
-emret komutanım!!

(bkz: bizim askerdeyken bir cavu$ vardi)

arttırılabilir, çeşitleri vardır

(bkz: -ben hiç nöbete çıkmadım biliyormusun.
-ben hiç kamuflaj giymedim biliyormusun.
-ben hiç bulaşık yıkmadım biliyormusun.
-ben hiç mıntıka yapmadım biliyormusun.
-ben hiç içtimaya çıkmadım biliyormusun.
-ben hiç karavana yemedim biliyormusun.
-ben hiç eğitime çıkmadım biliyormusun.)

ki$inin külliyen yalan $eklinde kurdugu bir cumledir.zira askerde nerdeyse dayak yemeyen yoktur, yemedim diyen yalan soyler.mesela benim dayim yemedim demi$tir,ancak psikolojik dengesi bozuk olarak donmu$tur.
(bkz: dayagin nimetleri)

durup durduk yerde aniden söylenmiş bir cümle olması halinde eşek sudan gelinceye kadar dayak yediğinin bu yüzden de dengeyi bozduğunun göstergesidir.

okumuşsa olabilecek bir durum hatta döversin.

(bkz: ben askerde çok rahattım)

duyan kişide, söyleyen en yakın arkadaşlarından biri olsa dahi, yatırıp dövme hissi uyandıran söz öbeği.
halbuki onun suçu yoktur.
artı... askerde dayak yoktur!
yersen...

duyan kişide belli belirsiz bir tebessüm yaratan idda.
hı,hı.. deyip geçmek lazım.

nizamiyenin duvarında duran "evlatlarınız bize emanettir" tabelasına masum gözlerle bakan sivillere yedirirsin sen bunları sk kafalı japon askeri.

yediği tokatları dayaktan saymayan insan soylemi.

arkadasım, sivilde biz onlara da dayak diyoruz.

gidip'te dayak yemeyen yoktur.yemedim diyen'de yalan söyler.adam zevkine vurur yinede o tokadı atar.