acayıp çocuk oyunları

çocukken çok oynanan ve anlamsızlıklar silsilesi olan oyunlardır.

(bkz: evcilik)
(bkz: saklambaç)
(bkz: yakalambaç)
(bkz: tren)
(bkz: misket)
(bkz: taso)
(bkz: kutu kutu pense)

bu oyunlardan bir kısmı aynı formata sahip olmakla beraber eşlik eden farklı bir anlamsız şarkıya sahiptir.

mesela arkadaşlarımdan öğrendiğim kadarıyla çocukken çok oynanan, her birinin muhakkak oynamış olduğu ancak herkesin farklı bir anlamsız şarkıyla oynadığı oyunun tarafımdan oynanan versiyonunun sözleri şu şekildedir:

biren biren iken iken kamçı boylu kara diken elma yedi deve sekiz tombul oğlu dört köşeli salla bunu çek şunu

itiraf etmeliyim ki çocukken de çok düşünmüştüm ezberletilen bu şarkıyı söylerken ne demekte olduğumu.

bir de çocuğun tuhaf fantazilerine yönelik oyunlar vardır.

minderlerden çatısı olan kutup evi yapıp eskimoculuk oynamak.

salondaki yemek masasının altında sandalyelerin çubuklarının arasına girerek tahtadan bir kafes içinde yer ile bağlantı kesilmiş ve sandalyenin çubukları arasında örümcek ağına dolanmışçasına sıkışmış bir vaziyette saatlerce durmaca.

madencilik, denizcilik, ıssız adacılık, tırla uzun yolculuk vs vs...

(bkz: anketçilik)

(bkz: akşam ebesi)

(bkz: msn messenger da oyun oynamak)

(bkz: karı kocacılık)

(bkz: doktorculuk)

topraktan köfte yapmak,incir yaprağından sarma yapmak.

(bkz: çamlak çömleğin patlaması)

nasıl olduysa ülkenin dört bir yanına yayılmıştır bu oyunlar. hatta anlamsız şarkıları, kuralları, deyimleri bile aynıdır bu oyunların. nasıl bu kadar geniş alana aynen yayıldığını hep merak etmişimdir. şimdi ülkenin dört bir yanından gelen arkadaşlarla konuşuyorum da mesela hemen hepsi lastil ip atlarken "isveç norveç danimarka, belçika belçika hollada" tekerlemesini söylerlermiş. veya yine aynı tekerlemelerle el oyunları oynanırmış. çocuklar arasında çok sıkı bir istihbarat ağı olduğunu düşünmeme sebep olan oyunlardır.

koltuktan koltuğa atlayarak kafa yarmaca,parkta kaydıraktan ters kayarak boyun kırmaca

dansa davet.. bu oyunu oynarken annemler görüyo mu acaba diye aklım ve gözüm sürekli evin penceresinde olurdu.. en zevkli kısmı da sinir olduğumuz oğlanlardan biri bizi davet ettiğinde "ayağımın altını yala.." dediğimiz bölümüydü galiba.. şimdi baktığımda pek de çocuksu bulmuyorum bu oyunu.. acaipti hakketen..
(bkz: dansa davet)

(bkz: körebe)

(bkz: çocuğunu dürbünle izleyen adam)

karlı günlerde poşetin üstüne oturup bayılardan kaymak.hala daha yapmak isterim,bakarım cüsseme beni bir hüzün kaplar.karsız günlerde de tahtaların altını evden çaldığımız sabunlarla silerdik öyle de güzel kayılırdı.

(bkz: dokuz taş )vardı birde. kardeşim kim akıl etmiş o kadar taşı üstüste koymayı neden 10 değil de 9 taş? hadi topla taşları devirdin diğer çocukların ne günahı var da onları da taş sanıp topla kovalarsın. diğer çocuklar da salak niye kaçıyosun ki çak ağzına bitane.

(bkz: tilki tilki saatin kaç)

acayip çocukların oynadığı oyunlarla - çocukların oynadığı acayip oyunlar ikilemini ortaya atan söz.