babi

19. yüzyılda iran’da doğan dini hareket babilik inananı. bab, iranlı seyyid ali muhammed’in (doğ.1819 - öl.1850) lakabıdır. seyyid ali muhammed 1844’te, yeni bir çağı müjdelediğini ve beklenen kişi (mehdi, kaim) olduğunu ilan etti. bu tarihten sonra iran’da ona inanan büyük bir babi kitlesi meydana geldi. dönemin iran’ı gibi güçlü bir din adamı sınıfının bulunduğu bir ülkede yeni ve farklı bir dini inanışa sahip babiler, bu tarihten ve özellikle bab’ın 9 temmuz 1850’de tebriz’de kurşuna dizilmesinden sonra iran yönetimince büyük bir baskıya maruz kaldılar.

babilerin yaşadığı değişik işkence ve idam yöntemleri, iran’da yaşayan batılılarca ve dönemin doğu bilimcileri ve tarihçilerince (edward g. browne, a.l.m. nicholas, fotoğrafçı antoin sevruguin gibi.) gözlemlendi. lübnanlı yazar amin maalouf’un romanı semerkant’ın iran’da geçen bir bölümünde baskıdan kaçıp gizlenmekte olan ’babiler’ geçer.

(bkz: urfali babi)