along came polly

along came polly, sağlam bir oyuncu kadrosuna sahip, ancak vasatı aşamayan bir film.

ben stiller, her zamanki standart oyunculuğuyla, yeraldığı filme kendi tarzını işliyor. jennifer aniston‘un performansı, stiller’in gölgesinde kalıyor; bir önceki filminde jim carrey ile olduğu gibi. bunun sebebi belki de o dönemdeki ‘bu karakter rachel’e benzememeli’ takıntısıdır. philip seymour hoffman ise yine formunda ve filme ayrı bir renk katıyor.

ben stiller, bu filmde de tuvalet kültürüne ilişkin esprilerinden vazgeçemiyor. bu da filmi sığ bir noktaya çekiyor.

eğer aniston ya da stiller sizin favorilerinizden değilse, bu film ancak vakit doldurmak için izlenebilir