mutluluk sorgulanmaktan haz almaz

çok mutlu olduğun anlar vardır. sonra nedense birden düşünürsün ’’ya ben neden bu kadar mutluyum ki? neden acaba?’’ diye. bilirsin ki kaşınırsın göz göre. kurcalıdığın anda mutsuzluk seni terk eder. çünkü o ister ki; kurcalanmasın, saf duygularla katışıksız olarak yaşansın.

mutsuzluk denen daim olayın molaları olarak yasanan mutluluk aslında bireyin sanrıları butunudur, her sanrı gibi gercekci olmayan bu mutlu olma tavrı sorgulama ile birlikte nihayete erer, bu yuzden sorgulanmadan hazzetmez mutluluk...

mutluluk gercek ise o sorguyu tınlamaz ,ama bir korkaklık ile beraber gelen mutlulugun ise mutsuz insan tarafından yapılan onermesi.tarafımca kendine guvenmediginı kanıtlar.