şükrü yalnız

şükrü yalnız toplumcu ekole mensup bir şair. bunun da anlamı şu : şiirlerinin dört sacayağı var: 1- sevda, 2- kavga, 3- umut, 4- devrim. şiirleri işte bu kavramların ekseninde dönüyor. etnik kökenine vurgu yapmayı da ihmal etmiyor. ezilmişlik ve umut arasındaki sarkaça asmış şiirlerini. kavramak, anlamak zor değil. mısralar; derinliksiz, yüzeysel ve basit. zaten çoğu şiirden çok slogan havasında. kalbe sızan değil, beyne çakılan bir gürültü hakim mısraların etrafında. ama basit. basit olduğu içinde kolay okunan bir tarafı da var.