serenad

ahmet muhip dıranas’ın bir şiiri.


yeşil pencerenden bir gül at bana
işıklarla dolsun kalbimin içi.
geldim işte mevsim gibi kapına,
gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ.

açılan bir gülsün sen yaprak yaprak
ben aşkımla bahar getirdim sana.
tozlu yollardan geçtiğim uzak
iklimden şarkılar getirdim sana.

şeffaf damlalarla titreyen ağır
goncanın altında bükülmüş her sak;
seninçin dallardan süzülen ıtır,
seninçin yasemin, karanfil, zambak...

bir kuş sesi gelir dudaklarından
gözlerin gönlümde açar nergisler,
düşen bin öpüştür yanaklarından
mor akasyalarla ürperen seher.

pencerenden bir gül attığın zaman
işıklarla dolacak kalbimin içi..
geçiyorum mevsim gibi kapından,
gözlerimde bulut, saçlarımda çiğ.




ahmet muhip diranas

cahit sıtkı tarancı’nın bir şiiri.

kimdir bana gülümsiyen yeşillik balkonundan?
demek gecelerden sonra nihayet gün doğuyor.
bir gülüsündür gençliğimi döndürdü yolundan;
yanan şu alnım elinin gölgesiyle soğuyor.

güzelsin ya, ne olursan ol, girdin hikâyeme;
çok değil evi barkı terkedip sana uyduğum,
ancak sen tâzelikte gül yaraşır pencereme;
uykusuz gecelerimde kokusunu duyduğum.

eğil bak suya, ordadır güzelliğin, gençliğim.
sen gel beni dinle, günlerimiz heba olmasın.
yorgun başımı göğsünde emniyette bileyim;
artık taslarımız ayrı çeşmelerden dolmasın.




cahit sitki taranci

(bkz: serenade)

(bkz: serenat)

zülfü livaneli’nin yeni kitabı.