hazdan kaçan kadınlar

önce ekmekler gecikti.
o gecenin neler getirebileceğini hissettiren ilk işaret de buydu belki.
sekiz senedir ekmeğimizden sorumlu bildiğimiz fırının cenaze sebebiyle kapalı olduğunu öğrenince, ekmekleri en yakındaki diğer fırından istemiştik o gün. saatler altıyı tam olarak kırk iki dakika geçeren, ekmeklerin ne zaman geleceği sorusu bizim mutfaktaki telefonun son bir saat içinde yirmi dördüncü kez açılmasına, fırıncıdaki telefonun da bir daha açılmamak üzere kapanmasına yol açtı.

(bkz: fidan terzioglu)