butun ayraclari kaldirdin ama unuttugun
bir sey vardi yine de, cicekleri sulamadin
gokyuzu sarardi o zaman bulutlar kirlendi
ve ne kadar az konusur olduk gunboyu
birden ayrimsadik ki ayrilik orda basliyor
tam da sususlarin birbirine eklendigi yerde
ezberlenecek hicbir sey yok bu dunyada
kirletilmemis bir bulut bile yok artik
boyle diyorsun her yolculuga cikisimda
yasadigin kent de sana benziyor gitgide
ne zaman donmeyi dusunsem yangin cikiyor
ya da erteletiyorum biletimi son anda
uzun bir sessizlik oluyorsun daglara baksam
karsiliksiz mektuplar kadar burkuluyor kalbin
yazdigim siirler de canimi sikiyor artik
fotograflarimi yirtip atiyorum tek tek
ve ben butun yapraklarimi dokuyorken simdi
eylul diyorsun, tam da orda basliyor ayrilik
usuyunce agliyorsun yalnizim dememek icin
ucaklar gemiler trenler ciziyorsun duvarlara
kendine bir deniz bul artik bir de ruzgâr
parcalanacagin bir ucurum bul bu dunyada
tek tutkun o kenti birakip gelmek olmali
ve gelirken havaya ucurmak bindigin otobusu
birden ayrimsadik ki ayrilik orda basliyor
tam da ciceklerin sulanmadigi yerde
konusacak bir seyler bulamiyorsak gunboyu
derim ki ayrilik gundemdedir ne yapilsa
ve sen butun ayraclari kaldirdigini sanmistin
ama unutmussun yine de ayrilik ayracini
ahmet telli
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?