ayrılığın hediyesi

simdi saat sensizligin ertesi
yildiz dolmus gokyuzu ay-aydin
avutulmus cocuklar coktan sustu
bir ben kaldim tenhasinda gecenin
avutulmamis bir ben...

simdi gozlerime aglamayi ogrettim
ki bu yaslar
utangac boynunun kolyesi olsun
bu da benden sana
ayriligin hediyesi olsun

soytarilik etmeden guldurebilmek seni
ekmek calmadan doyurabilmek
ve haksizlik etmeden dogan gunese
butun aydinliklari icine suzebilmek gibi
multeci isteklerim oldu ara sira, biliyorsun..
simdi iyi niyetlerimi
bir bir yargilayip asiyorum
bu son olsun be..bu son olsun!
bu da benim sana
ayrilirken mazeretim olsun!

simdi saat yoklugunun belasi
sensiz gelen sabaha gunaydin!
isi-gucu olanlar coktan gitti
bir ben kaldim voltasinda sensizligin
hic uyumamis bir ben...

simdi dislerimi sikip
dudaklarima kanamayi ogrettim
ki bu kizil damlalar
korpe yanaginda bir veda busesi olsun
bu da benden sana
heba edilmis bir askin
son nefesi olsun...

kafami duvara vurmadan
taniyabilmek seni
beyninin icindekileri anlayabilmek
ve yitirmeden, yuzundeki anlik tebessumu
butun saatleri oylece durdurabilmek icin
cildirasiya paraladim kendimi
lanet olsun!
artik sigarayi uc pakete cikardim gunde
olsun be! ne olacaksa olsun!
bu da benim sana
ayrilirken sikayetim olsun