sanatın belli başlı bütün alanlarında başarılı olmuş, son derece yetenekli, türk sinemasının gurur kaynağı, yeri doldurulamayacak efsane insan. günümüz koşullarında yurdum insanının sosyokültürel açıdan geriye gittiğini görmek de bir o kadar acı vericidir. bir ayhan ışık, bir ekrem bora, bir ediz hun, bir belgin doruk türk insanına yakıştırdıkları çağdaş ve ilerici yaşam biçimini 1960’larda, 1970’lerde sinema aracılığıyla büyük bir özveriyle ortaya koymalarına, çabalamalarına rağmen bugün gelinen nokta içaçıcı değildir. bir geriye gidiş söz konusudur. işin kötüsü bu, ekonomik açıdan bir geriye gidişten çok, zihinsel bir fakirleşme, hayata bakış açısında daralma şeklindedir. eskiden ayhan ışık filmlerine giden insanların çoğunun belki sadece bir takım elbiseleri vardı ama onu gururla giymeye, hiç olmazsa kravat takmaya, çağdaş görünmeye özen gösterirlerdi. örnek aldıkları sanatçılar gibi davranmaya çalışırlardı. şimdilerde önemli sayıda insan çağdaş bir yaşam biçimine burun kıvırıp bunun çok da gerekli olmadığını düşünmekte.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?