aura

bir sis birakir ardinda bazi kadinlar
omre dagilan bir sis
tozlu bir isik demetinin icinde
gumus cakimlar gibi hatirlanan
hem cam hem celik hem tul
cekim alanlarinin fizigini
gizemli siirler, buyulu dumanlarla
degistiren
beyaz rujlu aura
aldanmalar diri tuttu bizi
gerdanlarimizda inci avcilari geceler boyu surek
pus bir iklim olarak ele gecirdi benligimizi
olumsuz olduk ilk hasardan sonra

beyaz ruj, mendillere verem, aynalara elveda…

isli cay icen, aksamuzeri
yagmur ormanlari sozunu guzel bulan, bir ani
kendine yabanci duygularla oynamayi seven, bir tutum
sis, toz, isik, gumus olarak duruyordu
diger somut varliklar arasinda
iste bu da onlardan biri, dedim, daha once bir siirimde sozunu ettigim,
benim de baska siirlerden tanidigim o kadinlardan,
odalari baska hayatlara baska kapilarla kapanan

yunse karanligin yunu
yagmursa, dagilmis prizma
asksa, herkeste bekleyen soru
ve yazilmamis mektuplarin kumlari icinde
uzak dokunuslar…
kucuk bir tasin yillara dagilan
sudaki halkalariyla
gelir sizi bulurlar
cekildiginiz gunesi azalmis avlularda
yuzunuzde yarim bir isik
yillar sonra kalakalirsiniz
cunku yillar bu kadindan hicbir sey alamazlar artik
bir sis gibi yasarlar
baskalarinin hayatlari icinde
onlarla cinlar cam, tuller erir metalsi bir sessizlikte
siddet degil surekli olarak
yillar sonra sorulmus bir soruya
erken verilmis bir karsilik olarak
buyuyen bir agacta yer degistiren bicak izi gibi
yok olmaz aci yer degistirir zamanla
kaplanmis bosluk, bilenmis donemec
seyrek karsilasmalarda yitirilmis
ruhun butun imkanlari adina
ilk hasarda odenmis bedel
puslu aynalarda
ruj
bembeyaz bir elveda..

hayat dalginlastikca
an derinlesir maziye
olumsuzluk tozanlariyla..
geriye sayim baslar
ask isinlanmaktir artik
yitirilmis somutluklara
avludaki gunes, camdaki golge
ask ya da aura