evveliyatında olduğumu zannettiğim zamanlarda aşık olmayı daha değişik tasvir edebilecek bir insandım.yok azizim ba$ka bir $eymi$..göz kapaklarımı taşıyamıyorum alı$kanlıklarım deği$iyor ba$ka bir ben oluyorum bu beni rahatsız mı ediyor? hayır hani bu midede uçuşan kelebekler var ya olayı abartmı$ durumdalar sanki birbirlerini düdüklüyorlar.onu dü$ününce iliklerime kadar gev$eme hissediyorum.yanındayken ise tarif edemeyeceğim bir hissiyat içerisine giriyorum.ulan manyak gibi kıskanır mı insan? vallahi kıskanıyorum ! bu zarar veriyor mu ? verdiği zararı aynı tempoda midemde hissediyorum ! hoop kelebekler yine i$ ba$ında...sabır denen kavram zaten yok ulan bir rahat bırak nefes alsın diyorum önce. sonra ulan onun nefesini yerim ben modunda boğazına çöküyorum.çocukluk mu bu diye bir serzenişte bulunuyorum kendime ..sonra içimdeki ses ’ böyle çocuk mu olur lan’ diye bu düşüncemi itiyor kafamdan..uzakta olması bir dert bundan eminim ama kısa süreli mecburi uzaklıkların verdiği sıkıntıları aşık olmak olayı yüzünden normalin 5 katı yaşıyorum. ah bir de telefonda bitmeyen konuşmalar susmalar sessizliği dinlemek bile bir huzur veriyor ’ulan’ diyorum sen önceleri neydin? bu his böyle değildi diyorum.. aklıma yüzü geliyo !!! sonra kelebekler iş başına.. sonra.. sonra.. sonra.. ben onu çok seviyorum....
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?