kim lik

özge dirik $iiridir..



1. kimseler

ne güzel büyüdük
kimseler bilmeden bizi.

tahrip gücü yüksek bir çocuk
hayatı budama pe$inde $imdi…

2. kimse

ne güzel büyüdük
kimseler bilmeden bizi.
sidik kokusu, ısırgan $i$iği
el arabasında ta$ıdık birbirimizi.

umut sendeler, her çakılta$ına inci deyince
akrep sinsi sinsi gülerdi halimize.
tahrip gücü yüksek bir çocuk
hayatı budama pe$inde.

3. kim

ne güzel büyüdük
kimseler bilmeden bizi.
rutubet kokardı biraz
yer yatağı hayalleri.

sidik kokusu, ısırgan $i$iği
el arabasında ta$ıdık birbirimizi.
yalnızca kollarımla mutlu edebildiğim tek kadındı
gözlerimdi o sarı saçlı kızın devriyesi.

umut sendeler, her çakılta$ına inci deyince
akrep sinsi sinsi gülerdi halimize
hiç aldırmadan çevresine ve
kibrit ba$larından dev$irme ate$ten çembere.

tahrip gücü yüksek bir çocuk
hayatı budama pe$inde $imdi.
sokakta dizi en çok kanayan
uçurtması uçurtmaların korkulu rüyası…

4. kimse !?

ne güzel büyüdük
kimseler bilmeden bizi.
yedi cami yaptırsak nafile
dü$ününce acıttığımız böcekleri.

rutubet kokardı biraz
yer yatağı hayalleri.
sevemedik salıncak çengellerine
kavun asan büyükleri.

sidik kokusu, ısırgan $i$iği
el arabasında ta$ıdık birbirimizi.
yahudi mezarlığına gömmek ile tehdit ederdi annem bizi
ta$ırsak eve sokak küfürlerini.

yalnızca kollarımla mutlu edebildiğim tek kadındı
gözlerimdi o sarı saçlı kızın devriyesi.
ne de çok bekledim askere gidince sevdiği
pencereden çalabilmek için gözlerini.

umut sendeler, her çakılta$ına inci deyince
akrep sinsi sinsi gülerdi halimize
öfkesi zehirli çocuklar büyüttü
kanımıza rengini veren kızıl dü$ perisi.

hiç aldırmadan çevresine ve
kibrit ba$larından oyma ate$ten çembere
sıkıyönetimin gözü önünde
ekmek böldük biz birbirimize.

tahrip gücü yüksek bir çocuk
hayatı budama pe$inde şimdi.
en zor anında harcamak için
cebinde saklıyor gıcır gıcır bir çığlığı.

sokakta dizi en çok kanayan
uçurtması uçurtmaların korkulu rüyası.
evden jilet a$ırıp, kesti yana$an uçurtmanın kuyruğunu
hayalinde aldatılmı$ bir kadın vardı…

5. kimsesiz

ne güzel büyüdük
kimseler bilmeden bizi.
iki kare çıkı$ hakkı
ilk hakkıdır insanın çocukluğu.

yedi cami yaptırsak nafile
dü$ününce acıttığımız böcekleri.
tuhaf ve anlamlıydı büyüsü
tek karınca dahi yemedi zil çalan ağustosböceği.

rutubet kokardı biraz
yer yatağı hayalleri.
çok çocuklu bir odanın uykuluğunda
bula$ıcıdır kâbus halleri.

sevemedik salıncak çengellerine
kavun asan büyükleri.
secde eden selvi ağacına kurduk biz de
topu topu bir halat ile bir minder tutan saadeti.

sidik kokusu, ısırgan $i$iği
el arabasında ta$ıdık birbirimizi.
dilimizde aslına en yakın siren sesi
bilirsiniz; asyalı çocuğun imgesi.

yahudi mezarlığına gömmek ile tehdit ederdi annem bizi
ta$ırsak eve sokak küfürlerini.
öğrenmenin ayıp olduğu topraklarda
itinayla uyu$tururmuş meğer harflerimizi.

yalnızca kollarımla mutlu edebildiğim tek kadındı
gözlerimdi o sarı saçlı kızın devriyesi.
a$kın sarma-sarı$ık olduğunu dü$ünürken geceyarıları
kesesiz kangurular sürdü sefalarımı.

ne de çok bekledim askere gidince sevdiği
pencereden çalabilmek için gözlerini.
benim bir ada kızım oldu hayata dair
bir de motoru bozuk kayığım
küreklere kalırdı sevdam biterken ak$amsefaları.

umut sendeler, her çakılta$ına inci deyince
akrep sinsi sinsi gülerdi halimize
hatırlayınca hayatın kürekte mahkûmluğunu
siyaha sabretmekten sıkılır
“ölsek” derdik “hiç olmazsa deniz dinlenir”.

öfkesi zehirli çocuklar büyüttü
kanımıza rengini veren kızıl dü$ perisi.
hissedilse de dolunay artığı fırtınanın patlayacağı
acıkan zihin kurtulu$ sanıyor ağına takılan her sloganı.

hiç aldırmadan çevresine ve
kibrit ba$larından oyma ate$ten çembere
bir yalan uydurdu; inanıp, boğuldu sevi
ilerlerken ba$ucumuzdaki portakal lekesi.

sıkıyönetimin gözü önünde
ekmek böldük biz birbirimize.
ne kadar sallasalar da dü$ün’ün ağacını
dalımızda çürüyecektik elbette.

tahrip gücü yüksek bir çocuk
hayatı budama pe$inde $imdi.
bir kozaya sığmayacak kadar büyüyünce
tek güne sığdıramayacağını anladı ideallerini.

en zor anında harcamak için
cebinde saklıyor gıcır gıcır bir çığlığı.
tekmelemeyi kesince içindeki afacan sızı
canı çekiyor olmalı sahipsiz acıları.

sokakta dizi en çok kanayan
uçurtması uçurtmaların korkulu rüyası.
acıları kesip, sağlam bir kuyruk yaptı kendine
salınabilmek için devrimin gözlerine.

evden jilet a$ırıp, kesti yana$an uçurtmanın kuyruğunu
hayalinde aldatılmı$ bir kadın vardı.
o’na anlatmaya çalı$ıyor hâlâ;
birbirine sarılan iki uçurtmanın
bir daha asla uçamayacağını…