gece yarısı aniden delirmek

ruhun kama$ması ve karma$ıkla$ması, ko$ulların zorla$arak içinden çıkılmaz bir $ekil alması, gözlerin odanın durağan havasına ayak uyduran uzun dalı$lar yapması, açmazların çıkmazları kovalaması, dü$üncelerin ve duyguların anlatımsız bir fluluğa bürünüp rengarenk olması istenen ya$ama gözya$ı katreleri gibi dü$mesi, müziğin damarlara zerki ve $iirin alkolle kucakla$ması esnasında ve devamında geceye bir sis gibi inen dumanın ağır ağır içi kaplaması, yüz`e bir kırı$ık gibi saplanan ve bir tam açı olu$turan yalnızlığın intiharı kaçınılmazla$tırması, rüzgarın perdeye seksist temaslarda bulunması ve tüm deği$kenleri ürpertmesi, oylumlu bir $amar gibi ki$inin kendine gelmesini sağlayan mutlak gerçeklerin belirginliğiyle her $eyin daha da katmerlenmesi..

menfaât örüntülerinden ibaret ya$amın nevrotik ve sayrılı bir döneminden geçerken ki$iliğe "dann!" efektiyle yerle$en egoizmle tanı$ılıyor. beklenmedik bir kabala$ma, terslemeler ve incitmeler; kasten kırılan kalpler ve yok olan acıma hissi. hissizliğin hisseli sesi.. çıkarımlara binaen bilgele$me ve tepkisizlik, genel bir umarsızlık/pervasızlık ile dı$ çevre abandone ediliyor. "deği$tin!"lerle ba$layan tartı$malara, "ne halin varsa gör!"lerle noktalı virgül konuyor ve o tiksinti alenen afi$e ediliyor. her $eyini kaybetmi$ bir adamın rehaveti ile ağza ne geliyorsa söyleniyor artık. kendi iç hesapla$malarına ek olarak artık gelecek yeni kavgalara ve radikal deği$imlere de hazır hissediyorsun; küfürle retorikte bir çığır açıyorsun. yapay dünyaya onun dı$kısını, onun iç organlarını, onun tükrüğünü ve tatağını ve zamansız akıntılarını göstermekten çekinmiyorsun.

kusuyorsun..

gecenin elleri ne$ter, gecenin gezdiği sokaklarda cinayetler i$lenmekte. ve geceleri delirmekte insanoğlu, geceleri intihar etmekte. öyle i$te.