engelli

engeli olan,vücudunda eksik veya kusuru olan.
(bkz: engellilik)

(bkz: görme engelli)

(bkz: konusma engelli)

(bkz: işitme engelli)

elinden bazi yetkileri alinmis, engellenmis olan kisi.

ozurlu de denmekte olan lakin bu kelimenin anlami tam olarak vermedigi dusuncesiyle kullanilmayan, canlilarin maddi veya manevi, dogustan veya sonradan yasamdan eksik kalmalarina tumden verilen isimdir.

güzel memleketim tokat’ın şirin bir köyü.

ülkemiz nüfusunun %12,4’ünü oluştururlar. (madem bu kadar kalabalıklar o zaman biz neden bu kadar az görüyoruz diye düşünenler için: (bkz: engellilerin sosyal hayata dahil olamamasi))

(bkz: engelli koşu)

#645568

bahsi gecen bu insanlar gecenlerde osmaniye’de ehliyet sınavına girmek istediklerinde hayli ironik bir manzarayla kar$ıla$tılar.

sınava girecekleri binanın en üst katı onlara ayrılmı$tı.

ya ezelden gerizekalı bir egitim anlayı$ımız var derken bo$una konu$muyodum ben, i$te kanıtı!


p.s: asansörün olmadıgını söylemem gereksiz heralde...

engelli cocuklar vardır bir de, dogu$tan ya da doktor hatasıyla sonradan engelli olan cocuklar.

bu cocuklar, annelerine eziyet etmeyi severler.
bu konuda fatma girik’in oynadıgı bir film vardı, benim gün ı$ıgım annem gibilerinden bir ismi vardı sanyorum. orda da bu konu i$leniyordu i$te. acık beyan, azıcık zekaları yerindeyse hayatın onlara attıgı bu baba kazıgın acısını, kendilerini pamuklara sararak bakan annelerinden cıkarırlar.
cogu zaman annelerin, benden ne istiyosun evladım diye cıglık cıglıga aglayıp isyan ettiklerini görmü$ümdür.

bu eziyetlerini hatta daha da ileri seviyeye götürürler. i$e gittigi için ilgilenemedigi,dolayısıyla vicdan azabı ceken babanın iç güdüleriyle onlara özel davranması, $ımarıklıklarını kat kat artırır, anneyi babayı yanyana getirmek istemezler. hatta onları ayrı yatırırlar bilerek ve isteyerek. evebeynler de üzmemek adına kuru gürültüye pabuc bırakırlar, mecbur olarak.

sonuc olarak ne cocugundan ne kocasından ne de hayattan mutlu olan bi kadın vardır artık... anne vardır, annem.

onlarla olmaz, isyan edersiniz. ama onlarsız da hiç olmaz. bunu da iyi bilirsiniz...


not: i$te bu yüzden annelerimiz cok yücedir, kendi ya$amlarını paspas ederler cocukları kocaları için. hayatın durmadan ter döktürdügü engelli annelerine biraz daha saygı gerekli...

azimleriyle bir çok sağlıklı insana taş çıkaracak kadar yürekli olabilen kimselerdir.

hayat onlara engeldir. en çok da diger insanların bakı$ları.. bir gerizekalıyla konu$urmu$ gibi davranmaları;

deler geçer.

#948270

çok yeni. evet öyle.

daha bu gün anladım ki, engelli olarak beynimize kazınan insanların engeli onlardan kaynaklanmıyor; onlara o gözle bakanlardan kaynaklanıyor aslen. siz nasıl görürseniz onlarda o $ekilde $ekillenirmi$ gözünüzde.

benim karde$im engelli, çünkü o engeli ona biz; yani toplum yaratıyor. onları dü$ünmeden yaptığımız binalar; onları dü$ünmeden sarfettğimiz cümleler; bilinçsiz bakı$larımız; sarsak tavırlar. hepsi ama hepsi bizden kaynaklanıyor.


--------
belki alakasız olacak söylediğim $eylerden ama, bu gün annesinin kolunda yürüyebilen bir bedensel engelli gördüm. o bilindik engelli tavırlarına sahipti yürürken titremesi; kendini kaldırmaya çalı$ması; sol kolunun pek geli$ememesi hepsi... aferim be çocuk sana, aferim! her $eye rağmen; hayata rağmen ayaktasın ya... helal olsun annenin sana verdiği her damla süt!

(bkz: alo engelli taksi)