benim adım kırmızı

orhan pamukun polisiye denebilcek ama bunun yaninda yine super ayrintilarla burulu romani.

ilk bakista biraz masalimsi kitaplardan uzak gibi gorunen ve eski bir donemde istanbul’un dar sokaklarinda,hosaflar,tarhana corbalari,kirmizi yelekler ve bunun yaninda kan kokulu sahnelerden olusan orhan pamuk eseri.

(bkz: my name is red)

orhan pamuk her ne kadar bunu asla itiraf etmese de bu kitabini umberto econun gulun adi romanindan turk kulturune uyarlamistir. herkesin kendi diliyle konustugu romanin uslubu sadece turk edebiyati icin degil, dunya edebiyati icin de buyuk bir yeniliktir. turk edebiyatinin zirvelerinden birisidir.

harika kurgulanmis, ic ice islenmis bir kitap. orhan pamuk’un yazi tarzini sevmeyen biri olarak bile okurken cok begendigim bir kitapti.

(bkz: benim sevdam kırmızı)

türk edebiyatının en renkli romanıdır. üzerinde en fazla kafa yorula, araştırma yapılan romandır. tarihin en dolu dolu işlendiği romandır. orhan pamuk bu romanınında osmanlı sanatının önemli parçaları olan nakış ve hat sanatlarını işler. ve yaptığı minyatür tavirlerinde doruğa ulaşır. okuyucu sanki minyatürleri karşısında görür.

roman bir osmanlı padişahının o zamanlar günah ve haram sayılan portre resimlerden yaptırmak istemesiyle başlar. ve bu portreyi yapacak olan nakkaşlardan birinin cir cinayete kurban gitmesiyle olaylar başlar. kara adlı kahraman bu cinayeti çözmesi için getirilir. kara aynı zamanda romanın baş kahramanlarından şeküre’ye aşıktır. bu romanda biraz da polisiye kokusu vardır.

mutlaka okunması gerekilen romanlardandır.

yazarın türk edebiyatına kazandırdığı önemli bir romandır. her ne kadar kendisine karşı pek hoş duygular hissetmesem de, bu eserinde hakkını vermek lazımdır. benim adım kırmızı, ülke edebiyatı için eşine az rastlanan bir kurguya ve bütünlüğe sahiptir. ayrıca yazarın romanı yazma sürecindeki araştırma döneminde ortaya koydukları da takdire şayandır.

elime alıp bitirme sabrını gösteremediğim, okumaya çalıştığım en saçma roman.

dili ağır, konusu ilginç, osmanlı’daki sanatları incelikleriyle anlatan, belli ki çok araştırmalar sonucu yazılmış orhan pamuk kitabı. bir cinayet hikayesi olmasının yanında en önemli özelliği çok sesliliği ve doğu batı arasındaki ayrımda orhan pamuk’un durduğu belirsiz noktayı yansıtmasıdır.

gerek kurgusuyla, gerek anlatım teknikleri ve üslubuyla her yiğidin harcı olmayan roman. orhan pamuk belli ki bu kitabı yazmadan evvel nakkaşlar üzerine esaslı bir araştırma yapmış ve doğu’nun klasiklerine yaptığı değinmelerle de doğu edebiyatını ne kadar iyi bildiği anlaşılıyor. olayları farklı kişilerin dilinden anlatması başarılı bir yeniliktir ve para, köpek, ağaç, ölüm gibi şeylerin resimlerini de kouşturması oldukça ilginçtir. hayata bakışı değiştirecek,kesinlikle okunması gereken bir roman değilse de keyifli. ama edebiyatla ciddi olarak ilgilenen kişilerin değişik teknikleri sebebiyle okuması gerektiğini düşündüğüm roman.

(bkz: meraba benim adım ali biberon)

kelimeleri ahenkli kullanışı, ayrıntıların insanın içini sıkmayan bir dille anlatılması , nakkaş sanatını mesleğimiş gibi bütün detaylarını öğrenmiş olup bize aktarma biçimi, türk edebiyat tarihinin en önemli romanlarından .

eskiden okuduğum ama pek bişey anlayamadığım,bu yüzden de tekrar okuma heveslisi olduğum kitap

romandan öykünme sözlermiş. vedat sakman yaa, seviyorum bu adamı. dinleyin efem dinleyin, beğeneceksiniz.

http://tinyurl.com/5vadrje