ayaküstü muhabbet etmek

zerre haz vermeyen muhabbetlerdir. birbirini bir sure gormemis bir takim bireylerin zamanin herhagi bir doneminde karsilasip "naber, nasilsin, coluk cocuk nasil" gibi klise hal hatir sozcuklerin hakim oldugu bir sohbet ortamidir. soyle karsilikli birer bardak demli cay esliginde yapilan koyu muhabbetlerin yerini tutmaz. her iki tarafta karsisinda bulunan bireyin yuzlerine gulerler lakin iclerinden "sussada gitsek yolumuza, baksak isimize gucumuze" der samimiyetsizce. tasvip edilir bir yani yoktur bu muhabbetlerin.evet

yurumeye devam ederek iyiyim saol, kendine iyi bak acelem var repligiyle gecistirdigim olay.

durumun muhabbete dönüşüp dönüşmeyeceğini bilememenin gerginliğini taşır ilk anda. karşıdan gelen tanıdıkla göz teması kurup bir selam vererek geçme niyetindeyken aynı hizaya geldiğiniz anda ’ee nasılsın’ diyen bir ses duyulur. genellikle kafa arkaya dönük vücut öne pozisyonunda muhabbet tamamlanır.