ankara

şimdi klasik ankara ya gitmiş istanbul lu yazılarından biri gibi bir şeyler yazmak istemiyorum ama bir yandan da kendime engel olamıyorum.

resmi verilere göre 5 milyondan fazla insan yaşıyor burada. kesinlikle yalan bir sayı bu; taş çatlasın 1 milyondur. daha fazla olduğuna inanmamı beklemesin kimse. caddeler boş, barlar boş, restaurantlar boş... nerede bu insanlar?

ulaşım konusu acayip kafa karıştırıcı. şahsen ben hala idrak edemedim.

ankaray ve metro adında iki farklı ulaşım aracı var. bunların farkı nedir diye soracak olursanız inanın ben de anlayamadım. metro çoğunlukla yerin üzerinden gidiyormuş ama yer altından gittiği de oluyormuş. ankaray ise daha ziyade yer altından gidiyormuş sanıyorum. ( yeri gelmişken ankaraya binmek esprisini de yapıyorum şu anda burada. ) dediğim gibi bu iki ulaşım aracının farkını çözemedim. ikisine de hemen hemen aynı yerlerden biniliyor zaten.

bir de minibüs adını verdikleri bir ulaşım aracı var ama ben buna da inanmıyorum. o şey minibüs olamaz. minibüs dediğinin içerisinde en az 45 kişi olmalı. ankara’ dakiler ayakta yolcu almıyorlar. bazen aldıkları oluyormuş galiba ama genel tavır almama yönünde. hal böyle olunca da o şey minibüse benzemiyor tabi. rahat rahat binip indikten sonra minibüse binmenin ne anlamı var?

belediye otobüslerinin bazılarında para geçiyor bazılarında geçmiyor. geçmeyenlerde kart kullanmak gerekiyormuş. bu iki otobüs çeşidi arasındaki farkı bilmiyorum. yani ankara’ ya yeni giden bir insan pekala kartı olmadığı halde para geçmeyen otobüslere binebilir.

bu klasik ankara ya gitmiş istanbul lu entrysi bitse bitse şöyle biter;

ankara nın en güzel yeri istanbul a dönüş yoludur!