mazosist insanlarin mesrutiyet caddesi’nde konutkent otobuslerini bekledigi yerdir. soguktan donulsa o otobus gelmez, yetmez bi de selpakci, tinerci, kapkacci, dilenci, abidik gubidik ile ugrasilir, soguk havalarda burnunuzu uzatamazsiniz disari, kursun gibi kirli hava cigerlerinizi zaptetmek icin firsat kollamaktadir.
ulasim sorunsuzdur gercekten, cunku ulasim kavrami yoktur... para kazanmaya programli bir sofor, bir dumbuk muavin, ve uludag turizm’den alinmis bir ciftkatli otobus eskisi yeter de artar sanilir ulasim demek icin.
kamusal alan diye bas bas bagirilir ama metro giselerinde sikmabaslardan gecilmez, siyasal simge tasinamaz denir, cember sakalli metro suruculeri jiletten habersizdirler, otobuste metroda yer verdiginiz insanlar, kendileri icin zorluk cekmeyi kabul etseniz de ayaklarini celme takmak icin uzatirlar sanki uzerine musade istediginde inceden bir orospu cocugu muamelesi ederler.rahatlamak yesil gormek isteyip anitpark’a gidersiniz, anitkabir’in bahcesindeki copleri gorunce kahrolursunuz, lanetler edip geri donersiniz...
sadece bir tek iyi yonu vardir ankara’nin... insani katil edebilecek onca olay olurken siz sabretmeyi ogrenirsiniz.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?