alo

telefonda hemen hemen her gün kim bilir kaç kez kullandığımız alo sözcüğü, gerçekte bir sevgilinin kısaltılmış adıdır.
sevgilinin tam adı allessandra lolita oswaldo’dur. bu sevimli genç kız,
telefonu icat eden, a.graham bell’in sevgilisiydi.
graham bell telefonu icat edince ilk hattı sevgilisinin evine çekmişti.
atölyesinde telefon çalınca arayanın allessandra lolita oswaldo’dan başkası
olamayacağını bildiğinden graham bell, telefonu açar açmaz "allessandra
lolita oswaldo" diyordu.
bell, zamanla sevgilisine, adını kısaltarak hitap etmeye başladı ve telefonu
her açışında onu "ale lolos" diye karşıladı. çalışmaları uzadıkça graham
bell, sevgilisinin adını daha da kısalttı ve öne iki heceli bir ad buldu. bu
kısa ad "alo" idi.
allessandra lolita oswaldo, geliştirip, tüm kente yaymaya çalıştığı
telefondan başka birşey düşünmeyen sevgilisinin bitmek tükenmek bilmeyen
deneylerinden rahatsız olmaya başlayınca graham bell’i telefonuyla baş başa
bırakıp onu terk etti.
yaşlı bell, sevgilisinin birgün onu arayacağı umuduyla telefonun başından
ayrılmadı. kentte çekilen telefon hatlarının sayısı da giderek artmaya
başlamıştı. graham bell’i artık başka kişiler de arıyordu. fakat o,
telefonun her çalışında kendisini sevgilisinin aradığını sanarak telefonunu
"alo" diyerek açıyor ve artık herkes "alo" diyordu.
o günlerde hemen herkes telefonu açtıklarında alexander graham bell’in
anısına saygı olarak "alo" demeye başladı. bugün tümümüzün kullandığı "alo"
sözcüğü işte o günlerden günümüze uzanmaktadır