necip fazıl’dan:
sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
isterseniz hayat aşını verin;
sayılı nimetler bal olsa yemem!
ey akıl, nasıl da delinmez küfen?
ebedi oluşun urbası kefen!
kursa da boşluğa asma köprü, fen,
allah derim, başka hiçbir şey demem!
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?