ali ekber çiçek

1935 erzincan ulular köyü doğumlu ali ekber çiçek, babasını 1939 erzincan depreminde yitiriyor ve çok küçük yaşlarda rençberlik yapmaya başlıyor. bu arada bağlamayı öğreniyor ve cem toplantılarında kulağı alevi deyişleri ve ezgileriyle doluyor. ilkokul öğreniminden sonra maddi olanaksızlıklar sonucu öğrenimini sürdüremiyor, ancak ağır yaşam şartlarına karşın müzikten hiç kopmuyor. müzik aşkı ağır basınca istanbul’a göç ediyor ve halk müziğinin önemli isimleriyle tanışyor. vatani görevi sonrası radyoya giriyor ve 35 yılı aşkın bir sürede 400’den fazla yapıtı yorumlayarak geniş kitlelere ulaştırıyor.

halen trt arşivlerinde ustanın 54 kaseti olduğu söyleniyor. birçok ülkede konserler ve üniversitelerdeki sohbetler aracılığıyla bu toprakların sanatını dünyaya taşımaya çabalamış ali ekber çiçek, bir kaynakta yolunu şöyle özetliyor:
’’gerçekleri göstermek, gerçeğe kavuşmak ve gerçeği olduğu gibi insanlara anlatmak için çalışmış bir insanım. cahilden uzak, kâmile yakın oldum; büyüklerime saygı ile, küçüklerime sevgiyle yaklaştım. konuşulan her kelâmı ibadet gibi dinledim, kimseyi acizlik ve bilgisizlikle itham etmedim... bu icraatım boyunca hiçbir maddi menfaat sağlamadan, insanların duygularını sömürmek gibi bir yanlışlığa meydan vermedim.

ali ekber çiçek, 26.04.2006 tarihinde aramızdan ayrıldı...




ali ekber çiçek’ten derlenen bazı türküler :
böyle ikrarınan böyle yolunan
bunca olan emeğimi
derdim çoktur hangisine yanayım
ey erenler akıl fikir eyleyin
gönül gel seninle muhabbet edelim
gurbet elde bir hal geldi başıma
gurbet elde yadellerin derdini
gül yüzlü sevdiğim
hazin hazin esen seher yelleri
ismini sevdiğim saadetli dostum
nasıl yar diyeyim ben böyle yare
ondört bin yıl gezdim pervanelikte(haydar haydar)

ali ekber çiçek tarafından derlenen bazı türküler :
bir güzeli methedeyim
çoktan beri yollarını gözlerim
el vurup yaremi incitme tabib
gönül gel varalım gülşen bağına
şepke’nin kavakları
yolumuz gurbete düştü

http://www.turkuler.com/tgv/aliekber.asp