adalet ve kalkınma partisi

her ne kadar irtica ideolojisine sahip oldugu soylense de akp aslinda ideolojisi olmayan bir partidir. cogu milletvekili fazilet parti kokenli olsa da 22 temmuz secimleri ile beraber iyice bir toplama parti haline gelmistir. 2001 krizinden sonra insanlarin bel baglayacagi, turkiyede guzel gelismeler yasatmasi gereken bir partiye ihtiyac vardi. 2002’deki secimler de bunu ortaya koydu zaten. herkes yeni olani secti. umut vaad edeni. dolayisiyla akp basarili bir parti haline geldi. 22 temmuz doneminde ise gerek cumhurbaskani secimleri, gerek bu ulkedeki insanlarin artik askeri mudahale yasamamak istemeleri akp’deki oy yukselmesinin nedenini cok rahatlikla aciklar. baska turlusu malesef mumkun degildi o donemlerde. girdigi iki milletvekili secimleri de gostermistir ki akp aslinda konjuktur nedeniyle basa gelmesi gereken parti olarak goruldu insanlar tarafindan ve oyle de oldu. ancak akp’nin daha uzun bir omru olmadigi asikardir. zamanla toplama halinde olan milletvekilleri kendi seslerinin baskin hale gelmesini isteyecektir. irticacilar irtica icin, demokratlar demokrasi icin seslerini yukseltince akp yavas yavas cokmeye baslayacaktir. bu donemde de uzun zamandir neredeyse kendi calisanlari disinda oy bile alamayan yuzde sifir noktalara dusen saadet, anap ve demokrat parti gibi partiler yukselise gececiktir. akp ise ozal’in ilk zamanlarin sonra anap’in yasadigi benzer durumla karsilasacaktir. o yuzden de akp yakin zamanda dagilmasi kacinilmaz olan bir partidir.