adalet

olmadigina inanilandir. genel olarak ele almaya calisildiginda nasil sonuclar cikarabilecegini gormek adina bir ornekle guclendirelim;

butun hayatiniz boyunca okumaya, okutulmaya inanmis bir kisi olarak; turkiye cumhuriyeti nin en guzide olanaklarini kullanarak ve kucuk yastan itibaren sinirlarini zorlayarak bir sey olabilme sevdasiyla -belki de baska sansinin olmadigina inamaktan olsa gerek- okur ve okursun ta ki refah icerisinde yasayabilecegine inandigin gune kadar. aslinda o refah seviyesinin de okumakla alakali olamadigini anlamak cok uzun surmez her durust ve namuslu yasamaya calisan insan gibi ne kadar uzayabilirsen o kadar uzayabilecegin bir dunya yaratabilirsin kendine. iste annen baban yaslandiginda onlara bakabilecek kadar para kazanmak denilesi cinsten ama elinde tutabildigin bilgi birikim ve alabildigin kadar kulturle, olmasina inandigin adalet ve hukuka bagli kalarak ayni zamanda.

sonra bir gun biri ile tanirsin seninle ayni savasi vermemis ve hic vermeyecek hatta bir cok seyin farkinda bile olmadan oylesine yasamayi tercih etmis biri. yaptigi tek sey ve hayattaki varolma amacini bir cocuk dogrumak uzerine kurmus ve bundan memnuniyet duyan biri kadar mucadelesi. ancak bu mucadele ona senin hayat boyu gotunu yirtsan da alamayacagin bir ev, oturdugu yerden bir maas hatta yeri geldiginde cocugunun karsianmasi icin gereken tum ucretsiz yardimlar v.s. verebilmektedir.

ve dersin ki birileri icin bu dunyada adalet yokmus. ben mi? siradan olmaya raziyim ama hayati boyunca 3 kurusla gun yuzu gorememis insanlarin cilesi gelir aklina.yazik hem de cok yazik dersin ve bir dunya adaleti olmadigi icin kahrolursun. birileri sadece baska bir toprak parcasinda dogdusu icin sansli olmasindan nefret edersin "bir gun bizim insanlarimiz da bu topraklarda tam bagimsiz ve refah icinde yasayacak" dersin.