en yakın arkadaşımı, askere uğurlamıştık,tam otobüse bineceği sıra yetişmiştim ve sarılarak geldinya yetiştinya bu bana yeter demişti.ben ondan 3 ay sonra asker oldum, 21 ağustosta teslim olmam gerekiyordu, nekadar da sevinmiştik gölcük’e düştüğüne ne bilirdik kaderin onu depremin tam ortasına ittiğini, bana söylemediler ancak izine geldiğimde söylediler,deniz kenarındaki koğuşlarda boğularak ölmüş.ateş hep düştüğü yeri yakıyor.beş sene sonra gidebildim gölcüğe lanet ettim kadere ve söylenen komplo teorilerine,dostum arkadaşım seni unutmadık unutamayızda.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?