yılmaz özdil

tam tadında döşediği yazılarıyla ayar verir. ha ayar tutar mı şirazesinden çıkmışlığa, ııhh.

kâinatın sırrını mı vermelidir, böyle mi okunmalıdır yazıları?

hani şu, eleştirin efendim ama peki doğrusu nedir onu söyleyin bari, kuru muhalefet yapmayın, uyanıklığı vardır. bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmak, gibi... maksat eleştiriyi bitirmek.

hani garsona bu omleti beğenmedim demiş de müşteri. beyefendi siz omlet yapabiliyor musunuz? diye sormuş garson? adam hayır deyince, garson: omlet yapamıyorsanız bu omleti eleştiremezsiniz demiş, aklınca laf çakmış. beyefendi demiş garsona: ben yumurtlayamam da ama yumurtanın sağlam mı bozuk mu olduğunu anlarım.

hem, hani demokratikleşiyorduk kardeş? ülkenin bölünebileceği dahi konuşulabiliyor, serbest. teröriste terörist de denmiyor. düne kadar, sayın dedi diye içeri alınırken birileri, yakında itin tekine sayın demedik diye içeri doldurulacağız neredeyse. demokratikleştik yani, o derece.

yılmaz özdil evde, okulda, mahallede, iş yerinde, sanal alemde, orda burda her yerde noluyoruz lan diyenlerin sesidir. birebir mi sesidir? her söylediği ayet gibi midir? haşa! kendi klavyesinden konuşur. bazılarına ellerine sağlık deriz, bazılarına yok artık!..

topyekün şeytanlaştırma siyaseti yürütülürken devletin bazı kurumlarına ve halkın bir kısmına karşı. düne kadar muhalif takılanların bir kısmı içerde, bir kısmı arazi, bir kısmı efendilerinin eteğinin dibine ilişmişken, bırakın özdil de yazsın. nokta kullansın, yıldız kullansın; boşluk bıraksın yazılarında. haddini aşsın, teşbihte hata yapsın. o mudur memleketi bu hale getiren, o mudur düzeltecek olan bu yamuklukları?

insaf ehlini dahi marjinalleştiren, terörize eden konjonktür utansın.

demokrasiyi kıçından anlayanlara, kıçından ayar vermiş. kör gözüne parmağım demokrasicilik, insan hakları-hukukçuluk oynayanlara yine bir tarafıyla ayar vermiş. anladıkları dilden konuşuyordur belki de.


yakın zamana kadar özdil’e, oray eğin’e şu bu pek çok muhalif yazara da giydirmiş biri olarak; susmasın özdiller, kâh bülbül gibi şakısın, kâh saydırsın...