yaran fıkralar

vezirler huzura cikmislar:
- padisahim, hazinede para kalmadı. yeni vergilere ihtiyacımız var,
diyerekten.. .

padisah, kavugunun altindan kafasini kasimis,
- eeee! ne vergisi koyalim?, demis...

vezirler:
- koprulere adam koyalim, gecenden bir akce alsinlar!

padisah,

- tamam, demis.

aradan bir sure gectikten sonra sormus vezirlerine:

- nasil, halk hayatindan memnun mudur? her hangi bir sikayet var mi?

- hic bir tepki yok sultanim!

- iyi o zaman koprunun diger tarafina da bir adam koyun, cikandan da bir akce alsin!


aradan bir süre geçmis, padisah tekrar sormus vezirlerine:

- var mı halinden sikayet eden?

- yok!


halkinin tepkisizligine kizan padisah, gurlemis:

- koprulerin ortasına da birer adam koyun, gelip geceni koprunun ortasinda becersin!

aradan birkac gun gecmis, halktan bir tepkinin olmamasina icerleyen padisah, çagirmis vezirlerini,

-halki dinleyelim hele bir, demis.

gitmisler köye, padisah sormus:

- halinizden memnun musunuz, var mi bir sikayetiniz?

ses yok.

padisah tekrar :

-ulan demis, tas ustunde tas omuz ustunde bas komam!!! var mi sikayeti olan hemen soylesin!

diye gurleyince arkalardan ciliz bir ses duyulmus:

-padisahım, o köprünün ortasındaki adam var ya!..

- eeee!, demis padisah bir umutla... ne olmus o koprunun ortasindaki adama???

- aksamlari cok kalabalik oluyor, sira uzuyor, eve geç kalıyoruz, mumkunse bir adam daha koysaniz...




yok canim bizimle, ulkemizle, halkimizla hic bir ilgisi yok. sadece bir fikra...