pek bir severdik kendilerini, kendilerini mi demek doğru kendisini mi bilmiyorum. zira 5 robottu yanılmıyorsam, birleşip bir tane oluyorlardı.
çocukken izleyip izleyip gaza gelirdik. sonra sokakta çılgınlar gibi sağa sola saldırırdık voltran oluşturup. hatta bir keresinde hiç unutmuyorum sözlükçüm;
ben voltranın kafası olacam diye tutturup, bir arkadaşımın omuzlarına atlamıştım. o an yıkıldı tabi çocukcağız. herkesin voltran voltran voltran diye bağırması gerekirken, ortamda volkaaan diye bir çığlık yükseldi. dilleri sürçtü galiba diyecekyim ama meğer voltranın gövdesi olan volkan’ın kafası kırılmıştı.
ne günlerdi lan sözlük.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?