the others

made in heaven
sinemada izlerken alakasiz bir konu yuzunden gulme krizine yakalandigim ve cumle alem seyirciye zehir ettigim filmdir.hayir o kadar kisinin icinden kimse de cikip "bi sus bee yeter" demedi ya cok ilginc dogrusu.
nickmickyock
toplumda diğerleri olarak ta nitelendirilir. belki normal üstü güçleri vardır bu ötekilerin yada dışlanası tiplerdir. her ahvalde bu ötekiler diğerlerinden farklıdırlar.
tamu
son on dakikaya kadar rahatsız edici bir sessizlik ve yavaşlıkla ilerleyen, o son muazzam on dakikaya girildiğinde gerilim dozu iyice artan, final’i görüldükten sonra da ağız bir karış açık, tepkisizce jeneriği izleten filmdir.

ayrıca, (bkz: nicole kidman)
greyfurt
pastadan fırlayan canavarların insanları korkutmadığı, özel efeklerin zorunlu kalınmadıkça kullanılmadığı(kullanıldığında ise minimal düzeyde tutulduğu), korku severler için doyurucu bir filmdir.
"aha şimdi kapıdan canafar çıkacak" şeklindeki beklentileri boşa çıkartarak atmosferi sabırla beyninize işler. "seven"daki boğucu, bunaltıcı atmosfer bu filmde de söz konusudur. içiniz sıkılır, korku filmine gitmiş olmanın verdiği savunma refleksleriniz gerilerken, kendinizi hikayenin içinde bulursunuz.
günümüz popüler sinema eğilimlerine nanik yapan yapıttır.
not: others in yani sira, dogville(2003) gibi, popüler sinemacıları yerden yere vuran filmlere olan desteğinden dolayı nicole kidman’i takdir etmek gerek.

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol