günün erken saatlerinde, bu şahıs hafif siklet erkeklerde entry zıçış denemesi yaparken orta yollu gönderme yapmam üzerine epikuros başlığı altında derdini anlatmaya çalışan bir entry girdi. konunun dert etmesini gerektirecek bir şey olmadığı minavlinde bir entry girmemin ardından sözlükten çıktım. döndüğümde manzara müthişti.
anlaşılan şu ki; ne kadar çok konuşup ne kadar çok ona buna sataşıp laf yetiştirirsem sonunda o kadar haklı olurum zannediyor. yazdıkları hiç bir şey karşında gerçek bir şahıs olduğunu hissettiren şeyler değil, sırtlanların aslanlar etrafında dolaşıp uyuz uyuz viyaklamasını andıran şeyler. azıcık dişini gösterdin mi "vay efenim sen şu yetkini kullandın, sen şu yöntemi kullandın, haksız rekabet var" diye ağlamaları yok mu... insanın diyeceği bir şey varsa da saklayası geliyor.
mahalleye misafir gelip mahallenin abisine kaşınan, misafirim diye bana bir şey yapmazlar diye düşünen, küçük olmasından kelli "bana el kaldırmazlar heraldde" diye düşünüp rahatça ona buna sallayıp duran, hele bir de saçmasalak tacizlerinin kaale alındığını gördüğünde hepten coşan piç çocuklar olur ya mahallede. hani eninde sonunda mahallenin abisi de ilk başta "eğlensin çocuk işte denk olmayım" diye kendisine bahşettiği özgürlüğün maksadını aştığını anlayıp siktiri basmaktan alıkoyamaz ya kendini. işte bu anıların şu sözlükteki nesnesidir the hut. gereksiz entrylerin müsebbibidir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?