tanrılar susamışlardı fransız devrimi’nin terör batağına saplandığı ve "kendi çocuklarını yediği" dönemi anlatır. burjuva sınıfının mutlak egemenliğini hedefleyen robespierre, bu hedefle aralıksız işletilen giyotinlere vazgeçilmez bir görev yüklemiş gibidir. sel gibi akan kanın bulanık akıntısından geriye kalan, eşitlik, özgürlük ve kardeşlik vaadi adına bir dehşet tortusudur. anatole france, tutkulu, hırslı bir ruh ile ölçülü, ılımlı bir ruh arasındaki aşk öyküsünün geriliminde, ölçüsü kaçan devrimin yıkıcı sonuçlarını gösterir.
tanrılar susamışlardı: kendi çocuklarını yiyen devrim.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?