ilk defa bedirhan gökçe’nin kendi sesinden "sol yanım" şiirini dinlediğimde hayatın en çok da çocuklar için acımasız olduğunun farkına vardım.
hani hep deriz ya;
çocuk olmak, mutlu olmaktır;
çocuk olmak, pembe bulutlarda yaşamaktır...
bir çocuğun gözünden acının, yürek ağrısının, mutsuzluğun, özlemin, hasretin hikayesi...
şiir acıdıkça, dinleyeni de acıtan nadir bir eser.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?