ruh üşümesi

wereyda
ruhu çıplak bırakmak cesurun ve vazgeçmi$in kararı olabilir. ama kuru ve ayaz kalabalıklarda nü takılmak kendini ancak açık hale getirir, kelimenin her anlamıyla. ba$ta söyledik, cesur adam i$idir.

öyle çırılçıplak yürür geçerken çizilir, kanar. acıyla beslendiği için dokunmaz. ama soğuk fenadır. $anslıysa, donmaya yakın kendi gibi birine tümüyle yapı$arak ısınır biraz, kar$ındakinin gözlerine bakmaktan kaçınarak. çıplak ya o da, utanmasın diye.

sonra yine ayazın içine yürür, teninde ikizlerinden birinin uçan sıcaklığıyla. ruh çatlaklarını açıklayan da bu ani ısı deği$iklikleri olmalı; yol yol yarıklar... ne fena!

bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol