robert kolej

her ne kadar bu okulu hic sevmeseniz de bahcesine girdiginiz zaman bu okulda okuma arzusu dogar icinizde. nedendir bilinmez demeyecegim, gayet acik: hangi kapidan girerseniz girin okul binalarina ulasmak icin yaklasik bir uc dakikalik orman icinden yolculuk yaparsiniz. iste okulun bu kadar pahali olmasinin en buyuk nedenlerinden biri budur. robert kolej’in bahce bakim ve duzenlemesine yilda 1.0 milyon dolar harcadigi rivayet edilir.

bunun yaninda cogu amerikali, bir kac ingiliz, kanadali, annesi/babasi amerikali turk hocalariyla birlikte tamamen turk olup da yurtdisinda egitim almis hocalarina odenen yuksek ucretler de bu kadar pahali olmasinin en buyuk ikinci nedenidir. ayrica okul kampusu icinde bulunan ve yabanci hocalarin yasadigi ’konak’ ve iki apartmanin bakimini ve gereksinimlerini de okulun karsiladigi rivayet edilir.

bunlarin disinda iki katli 500 kapasiteli bir tiyatrosu; yanyana iki basket sahasi buyuklugunde balkonlu ve oturakli bir spor salonu; muthis bir akustige sahip bir forumu; 100 kisilik kucuk bir tiyatro odasi; biri yetmis kisilik bir digeri yirmibes kisilik iki sinema salonu; fotografcilik icin bir karanlik odasi; ’studyo’ tadinda bir ’band room’u; minyatur kale icin birebir, 1000 kisilik bir maze’i; hem basket hem de futbol sahasi olarak kullanilan bir ’bingham’i; ikiser sahadan iki tenis kortu; bir futbol sahasi buyuklugunde cim sahasi yani ’plato’su; etiler kapisinda bir toprak sahasi ve tiryakilerin mekani rose garden’iyla insanin her sabah okula gitme ’iskence’sini oldukca azaltan, lise cagindaki ogrencilerinin kisiliginin oturmasinda ve kendilerini kesfetmesinde buyuk pay sahibi olan bir okuldur. bilmem kac dekar agaclari ve cimlik alani da cabasi...

hala ’misyoner’ bir okul olarak gecmekte ama okulun icinde olan biri olarak uzerimde bu amaclarin hicbirini de hissetmedigimi belirtmek isterim.