soğuktan götümüzün donduğu şu günlerin birinde yanıma yaşlı, hafif korkunç, her an "buraya 1970’lerden beri kimse gelmedi" diyebilecek kapasitede, beyaz sakallı yaşlı bi amca yaklaşıp "bana mutluluğun resmini çizebilir misin?" diye sorsa kendisine bi resim çizmezdim muhtemelen, götüm çünkü. ayrıca resim kabiliyetim de yok. ama eline bi polar battaniye sıkıştırır "budur" der ardından ufka bakardım sessizce.
öyle bi şey.
çogzel.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?