ölümsüz kahramanlar

ben küçükken samanyolunda çıkardı bu program şehit olan askerlerin ailesini anlatırdı ve film şeklinde şehit olduğu anları gösterirdi. benim ailem eğer izliyorsa hüngür hüngür ağlardı bu varken babam gözleri dolduğunda giderdi uyumaya annem ben ve kardeşim ağlardık ya askerimiz değerliydi o zamanlar şimdi biz onlara yaptıklarının karşılığı saygıyı veremiyoruz çok sıradanlastı içimizden birşey kopmuyor artık. eskiden şehit olunca bütün ülkenin gündemi bu oluyordu ateş sadece düştüğü yeri yakmıyordu şuan ise bir kaç şehit diyoruz. yazıklar olsun bize