hatırlıyorum ilk okulda yeni gelen bir öğretmenimiz vardı.ilk geldiği gün hemen kendi yaşamöyküsünü anlatmıştı bize ve daha sonradan da bizden yaşamöykümüzü anlatmamızı istemişti.düşünüyorum da keşke her öğretmen böyle biri olsa.yani biz öğrencilerden yaşamöykümüzü hiç değiştirmeden aynen anlatmamızı istese.belki o zaman öğrencilerin kendine özgüvenleri oluşur ve gerçeklerle yüzleşebilirlerdi.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?