nazım hikmet

death in babylon
buyrun kandi agzindan otobiyografisini okuyalim.

otobiyografi

1902’de dogdum
dogdugum sehre donmedim bir daha
geriye donmeyi sevmem
uc yasimda halep’te pasa torunlugu ettim
on dokuzumda moskova’da komunist universite ogrenciligi
kirk dokuzumda yine moskova’da tseka-parti konuklugu
ve on dordumden beri sairlik ederim

kimi insan otlarin kimi insan baliklarin cesidini bilir
ben ayriliklarin
kimi insan ezbere sayar yildizlarin adini
ben hasretlerin

hapislerde de yattim buyuk otellerde de
aclik cektim aclik grevi de icinde ve tatmadigim yemek yok gibidir

otuzumda asilmami istediler
kirk sekizimde baris madalyasinin bana verilmesini
verdiler de
otuz altimda yarim yilda gectim dort metre kare betonu
elli dokuzumda on sekiz saatta uctum pirag’dan havana’ya

lenin’i gormedim nobet tuttum tabutunun basinda 924’de
961’de ziyaret ettigim anitkabri kitaplaridir

partimden koparmaga yeltendiler beni
sokmedi
yikilan putlarin altinda da ezilmedim

951’de bir denizde genc bir arkadasla yurudum ustune olumun
52’de catlak bir yurekle dort ay sirtustu bekledim olumu

sevdigim kadinlari deli gibi kiskandim
su kadarcik haset etmedim sarlo’ya bile
aldattim kadinlarimi
konusmadim arkasindan dostlarimin

ictim ama aksamci olmadim
hep alnimin teriyle cikardim ekmek parami ne mutlu bana

baskasinin hesabina utandim yalan soyledim
yalan soyledim baskasini uzmemek icin
ama durup dururken de yalan soyledim

bindim tirene ucaga otomobile
cogunluk binemiyor
operaya gittim
cogunluk gidemiyor adini bile duymamis operanin
cogunlugun gittigi kimi yerlere de ben gitmedim 21’den beri
camiye kiliseye tapinaga havraya buyucuye
ama kahve falima baktirdigim oldu

yazilarim otuz kirk dilde basilir
turkiye’mde turkcemle yasak

kansere yakalanmadim daha
yakalanmam da sart degil
basbakan filân olacagim yok
meraklisi da degilim bu isin
bir de harbe girmedim
siginaklara da inmedim gece yarilari
yollara da dusmedim pike yapan ucaklarin altinda
ama sevdalandim altmisima yakin
sozun kisasi yoldaslar
bugun berlin’de kederden gebermekte olsam da
insanca yasadim diyebilirim
ve daha ne kadar yasarim
basimdan neler gecer daha
kim bilir.

dogu berlin - 11.09.1961
bu başlıktaki tüm girileri gör

neden bekliyorsun?


bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?

üye ol