izmir kurtulmuştur, tatlı bir yorgunluk üstlerindedir.
ankara’ya hareket edecekler. trene binerler kompartımana çekilirler.
ertesi gün kompartımanin kapısını çalar yaveri.
açar yorgun, bitkin, kravatını yıkamaktadır atatürk.
yaveri:
"paşam bu ne hal? hiç uyumadınız herhalde.. niye böylesiniz" der.
"ya çocuk.. kompartımanıma yastıkla battaniye koymayı unutmuşsunuz. kolumu yastık yaptım, ağrıdı, setremi yastık yaptım, üşüdüm. bende uyumadım kalktım" der.
yaveri:
"aman paşam! birimize haber vereydiniz hemen size bir yastıkla battaniye getirirdik" der.
ve bir ülke kurtarmaktan dönen komutan’ın verdiği tarihi cevap....
der ki...:
"geç farkettim, hepiniz en az benim kadar yorgundunuz. hiçbirinize kıyamadım. önemli olan benim uyumam değil, milletimin rahat uyuması".
işte böyle birisidir.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?