martı

urla plajında,kanadı yaralı bir martı,sabah erken saatlerde,inanılmaz bir feryatla herkesi başına toplamıştı.kimse yaralı hayvancağıza el atmaya cesaret edemiyordu.ne olursa olsun,gideyim,bir şekilde tutayım,veterinere götürelim diye yaklaştım.benim yaklaştığımı farkedince,o yaralı haliyle bir doğruldu,vay arkadaş,ardım sıra bağıra bağıra beni bir kovalamaya başladı,yok böyle bir şey,ben önde iskelede,martı peşimde,ben ciyak,martı vuaaaaaaauk vuaaaaauuuk,ben denize atladım,o da kanatlandı yarım yamalak uçtu demirli bir tekneye kondu.martilar aleminin memati’si miydi neydi bilmem,o gün bu gündür uzak dururum,tırsarım.