alışveriş mağazalarında kulaklıklarımı takıp sesi de yükseltip gezdiğim için benimle pek muhatap olamayan elemandır. mümkünatı yok benimle muhatap olamaz yani. bir de şarkını ritmine kapılıp kimseyle göz göze gelmeyince sanki koca mağazada tek başımaymışım gibi hissettiriyor.
toplumda böyle rahatsız edici şeyler, insanları bu tür çözüm arayışlarına itebiliyor. kardeşim anladık işini yapıyorsun da müşteri rahatsızsa yanında da durma, bir şey soracak olacaksak da bırak ayağımıza çağırmayı, biz senin yanına geliriz gerekirse. ama lütfen şimdi beni yalnız bırak. (bkz: la git)
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?