küçük iskender

Yazık ki vefat etmiş. Nur içinde yatsın.

şiddetin tortusu kurcalarken ispatlanmış gövdeyi
annesi ölmüş bir ırmak gibi aktım içine klarnetin;

elleri çingene bir kız sevdim ondokuzumda
sonu dağlarda biten karanlık yolları sevdim
sunakları sevdim uzandığım
silahları sevdim başucumda ağlayan!

klarneti sevdim tek tabanca tek hicran,
sesin büyüsünü bozan bir atlıydım bıçkın dudaklarda;
yaralıydım
yaralarım, yüzümün kızardığı aşklarda kaldı
elleri çingene bir kız sevdim on dokuzumda
kalbimde bir et beni gibi kanar hala gözleri
allah'ın en içten hatasıydım
nefesimi verdiğim klarnetin
benim için üzülmesini sevdim!

senin suçun yok hayat!
ben buraya zaten, sana elveda demeye geldim!

küçük iskender

yüzüyorsanız boğulmayın,
içiyorsanız çok için,
seviyorsanız sevişin.
üzülüyorsanız yapmayın,
değmiyor...

diyerek ışığımız olan abi.

seviyoruz seni !

şöyle bir şeyler varmış bir de, kendisine ait olduğunu düşündüğüm ama emin olamadığım: ’ ’sen’ dedi ’intihar’ gibisin; hem cesaret edilemeyen, hem de herkes tarafından en az bir kez düşünülen.
işte öyle güzelsin..’

ulan unutucam tabi kendini ne sanıyor ki.
elbet kediler yeniden uçacak, kuşlar yeniden yüzecek.
yeni doğmuş bir kurbağanın havlaması kadar güzel bir şey var mı ?
gittiği iyi oldu. yoksa bu kadın bana kafayı yedirecekti!

sana,senli masalımı anlatmamı ister misin?
.bir vardın,bir yoktun.
-en çok yoktun!
-evvel zamanların,şimdiki zamanlarımın kalburundan aktı gitti..
ve sen zamanla ’hiç’ oldun...

küçükken nasildi diye sordu anneme, "küçükken yaramazdi" dedi annem, tebessüm etti.. doğru mu dedi gözlerime bakarak "doğru dedim" ve aynen tekrarladim annemin sözlerini "küçükken yaram azdı".

dönerse senindir , dönmezse zaten hiç senin olmamıştır diye bir şey yok.
dönecek!
bir katil olay mahaline mutlaka geri döner.

son kez vurdum kadehine.. "şerefine" dedi.. yara’sın dedim. anlamadı...

ben ağaçta oturan kız çocuğu.. sen sıradan bir köy düğününde, havaya sıkılan kaza kurşunu... ’’vuruldum!’’ hepsi bu...

kimi gay diyor, kimi ergen dengi tuvalet yazıları yazdığını. en çok bir iki cümlelik yazıları hoşuma gitti bu adamın. hele bazıları var ki, uzun yazmaya gerek yok...
mesafeler aşka engel değildir uzaktan sevmek göt ister

bir sırrı tutar gibi tut ellerimi
bir sırrı ağzından kaçırır gibi söyle beni sevdiğini.

"aslolan, savruk ruhlara yakışan sahici ölümler bulmakta
yoksa kimin kimin tabutunu çakacağı mühim değil!
gecenin koynuna ihanet, bir orospu gibi sokulmakta!"

(bkz: çin lokantası)

facebook sayesinde iticilik kazanmış şairimsi. yazdığı güzel bile olsa kusacak kadar paylaşıldığından çoğu kişinin okumaya bile vakit ayırdığı görülmemektedir.

"yalınayak alkol kamplarında
hayatımız bir komplikasyon."

(bkz: civangir l)

kahraman tazeoğlu’ndan tek farkı; bilgisini ve poetikasını belli bir sistemde şiirlerine dökmesidir, bunun ötesinde bir şey değildir. şiirleri okunabilir.

şu yağmurlu istanbul gününde aklıma gelmişken, kendileri der ki:

"yanında seni ısıtacak biri varsa, üşümek gerçekten güzeldir..."

şu anda yapıyor mu bilmiyorum ama veli bar’daki şiir gecelerinin tadı hala damağımızdadır. kendisi aynı zamanda bu şiir gecelerini geleneksel hale getiren kişidir. bu gecelere şiir yazan yazmayan, okuyan okumayan herkes katılır. inanılmaz samimi bir ortamdır. rakı eşliğinde iskender’le yapılan sohbetler hatta bazen kavgalar hala şiddetle özlenmektedir.

"..." şifresiyle adam olacaklarını sanıp yalan hayatlar yaşayanların, kitap okumalarıyla yapılan ağac israfını, amazonlarda küçük su dökerek destekleyen yazar.

tweetleri arasında aşka dair şukela bir sözü mevcuttur.

"en güzel şarkı aşık olmadığınız zaman sevdiğiniz şarkıdır.. aşk insanı salaklaştırır efendiler"