hayatımıza sürekli bize birşeyler öğretmeye çalışanları bir düşünelim.
ebeveynler: disiplin adı altında gerekli gereksiz bir sürü şey öğretmeye kalkarlar.
öğretmenler: valla öğrettikleri şeyler bi işe yarasaydı iş hayatına başladıktan sonra bir’10 sene de onların öğrettiklerini unutmaya çalışmakla zaman harcamazdık.
kadınlar (tercihe göre erkekler): ben bişey demiyorum buna.
patronlar: çoğu zaman kendi kıçını silmeyi bilemeyecek kadar denyo olanları çıkar ve neyi nasıl yapman gerektiğini anlatmaya başlar.
başbakanlar: özellikle ne zaman s.ktirip gitmen gerektiği, ne zaman artistlik yapmaman gerektiği, nasıl koyun gibi güdülmen gerektiği ile ilgili seminerler haftanın her günü her saati.
görüldüğü üzere bunların hiçbiri dostumuz değildir. bu nedenle de kitaptan da dost olmaz.
dağılın.
neden bekliyorsun?
bu sözlük, duygu ve düşüncelerini özgürce paylaştığın bir platform, hislerini tercüme eden özgür bilgi kaynağıdır.
katkıda bulunmak istemez misin?